China is die grootste land ter wêreld wat die bevolking betref. Volgens die sensus van 2010 was daar die tuiste van ongeveer 1 miljard 348 miljoen mense. Nadat die afgelope dekades 'n kolossale deurbraak in die wetenskaplike en industriële sfeer gemaak het, het China 'n land geword met een van die mees ontwikkelde ekonomieë en is dit in die eerste plek wat goud- en valutareserwes betref.
As gevolg van die oorheersing van 'n rigiede politieke en ideologiese stelsel, was die toegang van Chinese burgers tot die internet lank beperk. Dit was byvoorbeeld eers in 1993 dat die Instituut vir Hoë-energie-fisika in Beijing in staat was om verbinding te maak met die netwerk. En in 1995 het China Telecom via twee kanale wat China met die Verenigde State verbind, internetdienste via telefoonlyne begin lewer - DDN- en X.25-netwerk. Die bandwydte van hierdie kanale volgens die standaarde van vandag lyk belaglik: 64 KB / s. In 1997 het die land al ongeveer 300 duisend rekenaars wat aan die internet gekoppel was, en ongeveer 620 duisend gebruikers.
Nou, in terme van die aantal burgers wat gereeld die internet gebruik (ongeveer 298 miljoen), het China bo-aan die wêreld gekom en die Verenigde State teruggedruk. Volgens opiniepeilings doen ongeveer 210 miljoen van hierdie 298 miljoen mense verskillende aankope met behulp van die wêreldwye netwerk, en betaal meer as 44 miljoen rekeninge. Die oorgrote meerderheid gebruikers is verbind met hoëspoedinternet deur verskaffers soos China Telecom, China Unicom, China Mobile.
Die leierskap van die Chinese Kommunistiese Party verkies om 'n versigtige beleid teenoor gebruikers te voer. Alhoewel die owerhede erken dat die internet baie nuttig is vir onderwys en besigheid, probeer hulle terselfdertyd om toegang tot webwerwe wat onwelvoeglike materiaal bevat of ongewenste (vanuit die oogpunt van die owerhede) idees te versprei, te beperk. Webbladsye word gefiltreer deur sleutelwoorde wat gegenereer word deur staatsveiligheidsbeamptes en deur 'n swartlys met werfadresse. Buitelandse soekenjins filter ook soekresultate op dieselfde manier.
Om die netwerk in internetkafees te kan gebruik, moet gebruikers identiteitsdokumente aanbied. En in die hoofstad van China moet die eienaars van internetkafees die perseel toerus met videokameras en rekords hou van besoekers.
