Internetbesoekers word dikwels geïrriteerd deur die oorheersing van ongewenste e-posse (strooipos), virusse, advertensies en pornografie. Om op die een of ander manier kwaadwillige inhoud die hoof te bied, het baie netwerkdienste lyste begin skep met webwerwe wat dit bevat - swartlyste, andersins swartlyste (van die Engelse swartlys). Gebruikers van hierdie dienste word teen die inhoud van die netwerk beskerm, aangesien toegang tot die webwerwe wat daarin is, geblokkeer word.
Swartlyste is beskikbaar by die ontwikkelaars van groot blaaiers: Internet Explorer, Opera, Mozilla, Google, Chrome en ander. Antivirusverkopers skep ook swartlyste, wat hoofsaaklik webwerwe insluit wat virusse versprei. Verskaffers het ook hul eie swartlyste, omdat die wet hulle verplig om hul klante te beskerm teen hulpbronne wat byvoorbeeld kinderpornografie, ekstremistiese literatuur en ander verbode inhoud bevat. Administrateurs van sosiale netwerke soos Facebook, VKontakte, Odnoklassniki en My World Mail.ru het ook hul eie swartlyste.
Swartlys is 'n gerieflike hulpmiddel om die inhoud wat aan gebruikers aangebied word om te besigtig, te reguleer. Die bestuurder of die inligtingsekuriteitsdiens van 'n onderneming gebruik byvoorbeeld bronne op die internet wat die netwerk en rekenaars van werknemers kan beskadig en die aandag kan aflei van die produksieproses. Ook word alle webwerwe waardeur 'n lek van geklassifiseerde inligting kan voorkom, geblokkeer.
U kan ook swart lyste tuis gebruik. In die eerste plek is dit swartlyste wat deur 'n internetverskaffer en 'n antivirus-ontwikkelaar geskep word. Dit word gereeld opgedateer om betroubare beskerming te bied. Lysmakers kan gehelp word deur ongewenste webwerwe aan te dui, strooipos of onwettige inhoud aan te meld. Daarbenewens is daar ook 'n ouerbeheerfunksie. As die rekenaar se eienaar nie wil hê dat minderjarige kinders sommige bladsye besoek nie, kan hy hierdie funksie in die blaaier en in die antivirus instel. Benewens die blokkering van onwettige inhoud, beperk Ouerskapbeheer die toegang tot hulpbronne wat byvoorbeeld tonele van geweld, seks, godslastering en enige ander, waarvoor u dit handmatig moet swartlys, moet bevat.
In 2012 het Rusland 'n wet aangeneem wat 'n nasionale diens instel om 'n algemene lys van webwerwe op te stel wat onwettige inhoud bevat: kinderpornografie, instruksies vir die vervaardiging, aankoop en verkoop van dwelms, en inligting oor selfmoordmetodes. Die kontroversie rondom hierdie wet in die samelewing bedaar nie. Enersyds dra dit by tot 'n beter beskerming van gebruikers teen ongewenste inhoud, andersyds is dit in stryd met Art. 29, dele 4 en 5 van die Grondwet van die Russiese Federasie, dit wil sê dit beperk burgers se regte tot gratis deursoeking en verspreiding van inligting. Boonop is dit danksy hierdie wet moontlik om webwerwe sonder 'n verhoor te blokkeer, en nie die hol van pedofilie en dwelmverslawing nie, maar byvoorbeeld die inligtingsbronne van die opposisie kan onder aanval kom. Dit is die geval in die VRC, met hul "Great China Firewall". Maar die tyd sal wys hoe die 'groot Russiese swartlys' sal werk.
